Νοσοκομειακή Περίθαλψη

Γενικά είναι η υπηρεσία που καλύπτει τα έξοδα Νοσηλείας που θα χρειαστούν αν ο ασφαλισμένος νοσηλευτεί σε κάποιο Ιδιωτικό ή Δημόσιο Νοσοκομείο.

Η νοσηλεία σε κάποιο Δημόσιο Νοσοκομείο καλύπτεται από Φορείς του Δημοσίου, όπως ΙΚΑ, ΤΕΒΕ κλπ. Η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ασφαλισμένοι σε Φορείς Δημοσίου, οπότε καλύπτουν τις ανάγκες τους σε αυτά τα Δημόσια Νοσοκομεία. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία είναι εμπορικές επιχειρήσεις οι οποίες πληρώνονται είτε από τον ιδιώτη, με χρήματα που θα βγάλει από την τσέπη του είτε από τις Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες, αν ο ασθενής έχει κάποιο ασφαλιστήριο Συμβόλαιο. Η ύπαρξη τους δε, οφείλεται στο γεγονός ότι τα Δημόσια Νοσοκομεία υστερούν σε ποιότητα και παροχές και τα τελευταία χρόνια έχοντας χάσει από την αίγλη τους, αδυνατούν να καλύψουν επαρκώς τους ασφαλισμένους τους. Η ποιότητα Νοσηλείας, η τεχνολογική στήριξη, το προσωπικό, τα φάρμακα, η αναποτελεσματικότητα των επεμβάσεων και οι συνθήκες νοσηλείας είναι οι λόγοι που οδήγησαν στην απομυθοποίησή τους και τον κόσμο να χάσει την εμπιστοσύνη του σε αυτά. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβεί και οι λόγοι είναι απτοί και υπαρκτοί:

Αίτια Μαρασμού των Δημόσιων Φορέων

Α) Η υπογεννητικότητα: Τα τελευταία χρόνια, λόγω κυρίως οικονομικής ανέχειας η γέννηση παιδιών έχει μειωθεί στο μισό, πράγμα που σημαίνει 50% λιγότεροι εργαζόμενοι που συνεισφέρουν με τις εισφορές στα Δημόσια Ταμεία. Με πιο απλά λόγια, υπάρχουν πολύ λιγότεροι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, ΤΕΒΕ κλπ, πράγμα που αναγκάζει τα Ταμεία, μη έχοντας τα κονδύλια, να μειώσει τις παροχές (Περίθαλψη, Σύνταξη)

Β) Από την άλλη, ο μέσος όρος Ζωής του ανθρώπου έχει αυξηθεί σημαντικά με αποτέλεσμα τα ίδια αυτά Ταμεία να πρέπει να συνταξιοδοτήσουν και να υποστηρίξουν Ανθρώπους 10 ή 15 χρόνια ακόμη, πράγμα το οποίο δεν είχαν υπολογίσει, με αποτέλεσμα να χάνουν πολλά χρήματα. Για παράδειγμα: στη δεκαετία του 60 υπολόγισαν πως ο 30άρης εργαζόμενος, με τα τότε δεδομένα και πίνακες θνησιμότητας, θα ζήσει ως τα 75, όπου και μέχρι τότε θα συνταξιοδοτείται. Όμως, με την εξέλιξη της επιστήμης ο 30άρης αυτός θα ζήσει άλλα 10-15 χρόνια, πράγμα που ρίχνει το Ταμείο εκτός προϋπολογισμού… Αυτό σε συνδυασμό με την προηγούμενη παράγραφο, αποτελεί τις 2 πιο σημαντικές παραμέτρους μαρασμού των Δημόσιων Φορέων

Γ) Ας μην ξεχνάμε πως πολλοί από τους εργαζόμενους δουλεύουν παράνομα, χωρίς να κολλάνε ένσημα, πράγμα που και χρεώνει τα Ταμεία (πχ επείγουσες νοσηλείες κλπ) και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καμία εισφορά, και κινεί την οικονομία χωρίς κανείς να συνεισφέρει.

Δ)Τέλος, πολύ σημαντικό είναι και το θέμα της κακής διαχείρισης από τις εκάστοτε πολιτικές κυβερνήσεις (αναφέρομαι διακομματικά και όχι πολιτικά).

Αυτοί οι λόγοι, όπως είπαμε, έχουν συμβάλλει στη σημερινή εικόνα των Δημόσιων Υπηρεσιών και συγκεκριμένα των Δημόσιων Ταμείων και Νοσοκομείων:

Γιατί Να ασφαλιστώ Ιδιωτικά;

• Έλλειψη Κλινών και χώρων Νοσηλείας
• Έλλειψη απαραίτητου και καμιά φορά βασικού ιατρικού εξοπλισμού
• Πολύ κακές συνθήκες νοσηλείας (βρωμιά κλπ)
• Κακή εξυπηρέτηση
• Αναποτελεσματικότητα σε μια περίπτωση έκτακτου περιστατικού
• Εξάντληση προσωπικού και Ιατρών (λόγω άμετρης κοσμοσυρροής, ιδίως στα εφημερεύοντα βλ.: Δήλωση Προσωπικού από το Αττικόν)
• Κακή αντιμετώπιση του προσωπικού (πχ είναι γεγονός πως για να βρεις το γιατρό που σου έκανε την επέμβαση πρέπει να … κάνεις αίτηση)
• Φόβος ασθενούς για την ποιότητα μιας επέμβασης, αν δε δώσει «φακελάκι»
• Πολλές ώρες αναμονής, ακόμα και σε περίπτωση ενός έκτακτου περιστατικού
• Λάθη από το –ενίοτε- ανειδίκευτο προσωπικό
• Αργοπορία ασθενοφόρων
• Ψυχολογική αγανάκτηση ασθενούς, ο οποίος βρίσκεται σε ένα δωμάτιο με πολλούς άλλους ασθενείς, ενώ θα έπρεπε να έχει δίπλα του τους δικούς του ανθρώπους
• Δείτε τη Δήλωση των ιατρών του Αττικού και τα αιτήματά τους με αφορμή την απεργία που έκαναν πριν 3 μήνες

Οι παραπάνω λόγοι είναι πράγματα που έχουν συμβεί και που συμβαίνουν καθημερινά. Φυσικά, δεν ισοπεδώνουμε κανέναν θεσμό, άλλωστε έχουν γαλουχηθεί γενιές και γενιές από αυτές τις υπηρεσίες. Υπάρχουν όμως και πολλές περιπτώσεις (και είναι πολλές), όπου η παραπάνω διατύπωση και ειδικά η σκέψη ότι «μεγάλωσαν γενιές και γενιές» δε λύνει το πρόβλημα. Αντ’ αυτού είναι καλό να υπάρχει και κάτι επιπλέον, έτσι ούτως ώστε, συνδυαστικά να μπορεί κάποιος να εξασφαλίσει όλες τις περιπτώσεις, οι οποίες είναι ικανές να του αλλάξουν τη ζωή!!! Η πρόληψη είναι και η καλύτερο μέθοδος και αυτό είναι και το μήνυμα αυτού του χώρου.